LuminísTICas || IES de Brión

Sonia Lois García

Enxeñeira Industrial, acadou postos de direción en empresas relacionadas coas TIC. O seu maior logro é “poder escoller onde quería traballar e acadar con éxito os obxectivos propostos a nivel laboral”, fálanos na entrevista do futuro apaixoante no mundo das TIC.

Primeiros anos e formación:

Naceu en 1973, en Santiago. Cursou a EXB no Colexio Vilas Alborada de Santiago de Compostela e Bacharelato e COU no IES Xelmírez I.
Enxeñeira Técnica industrial na Universidade de Vigo na rama de Electricidade.

Vida profesional:

Empezou a traballar como subdirectora de RR.EE. e SS.GG. no complexo hospitalario de Pontevedra (xaneiro 2000 - xuño 2002). A continuación traballou como directora operativa no Hospital Policlínico da Rosaleda (marzo 2003 - setembro 2016). Unha vez rematada esta etapa, empezou a desenvolverse no mundo TIC.
Posteriormente, seguiu traballando como Chief Executive Officer (CEO) de Coremain, empresa posicionada nos sectores de Telecomunicación, Sanidade, Administracións públicas e Industria. Ao mesmo tempo tamén estivo en SIVSA, como CEO. Actualmente está traballando como subdirectora territorial en HM Hospital.

Proxectos, colaboracións e logros:

Participou no Proxecto A Nosa Rede, como representante de Coremain co artigo Un futuro apaixoante. Durante o seu traballo como CEO na empresa de solucións informáticas SIVSA, modernizáronse as lonxas de Galicia, consolidando as lonxas 4.0 cun novo sistema de información para a modernización tecnolóxica da xestión e comercialización.
Participou na XXII edición da “Noite galega das Telecomunicacións e da Sociedade da Información”, como directoria xeral de Coremain, resaltando a alta cualificación dos equipos no sector das telecomunicacións.
Participou na mesa redonda Fenda de xénero nas TIC, organizada no Día da muller polo Museo do Pobo Galego.

Bibliografía:

Enlaces externos:

Palabras clave:

coremain, sivsa, enxeñeira, wisibilízalas, luminísticas

Entrevista:

  1. En que colexio e instituto cursou os estudos básicos?
  2. Sonia Lois García: Fixen a EGB no colexio Vilas Alborada de Santiago de Compostela. Despois Bacharelato e COU no Instituto Xelmírez I, tamén en Santiago.

  3. Que modalidade de Bacharelato escolleu?
  4. Ciencias puras.

  5. Que a motivou a estudar Enxeñería Industrial?
  6. O primeiro que me falou sobre a Enxeñaría Industrial foi o meu pai; lembro que me dixo que tiña lido algunhas noticias que animaban ás mulleres a que estudasen este título porque tiñan unha gran demanda de emprego e había pouca presenza feminina. Sólo por eso picoume a curiosidade, que verían os homes nesa carreira que as mulleres aparentemente non lles gustou? Comecei a recoller información, ver que asignaturas tiña a carreira, en que sitios / sectores podería traballar un enxeñeiro, etc. e atopeino moi atractivo. A verdade, ademais sabía máis ou menos de que trataban as demais carreiras, e isto olía a aventura, a saltar ao descoñecido, a reto, ... e por que non podía facer isto?

  7. Como é o seu día a dia traballando?
  8. Desde que rematei a carreira, sempre ocupei cargos de responsabilidade, con máis ou menos xente ao meu cargo. Como sempre na vida e, por tanto tamén no traballo, hai mellores e peores días, pero atopei o que estaba buscando: que cada día sexa diferente, poder influenciar no avance da empresa, analizar problemas e buscar as solucións máis adecuadas, dirixir equipos, xestionar conflitos, tomar decisións e, sobre todo, aprender cousas novas e aprender dos erros cometidos. Teño a capacidade de mellorar os procesos, os resultados, ensinar aos demais, facer cousas diferentes todos os días, preguntarme o porqué das cousas, escapar da monotonía, de aborrecer os que dín "é que sempre se fixo así ". Pois fagamos algo novo que sexa mellor que antes!!!

  9. Cal é o seu maior logro laboral? De que traballo está máis orgullosa ou valora máis e por que?
  10. O meu maior logro foi poder escoller onde quería traballar e acadar con éxito os obxectivos propostos. Recordo con un gran cariño os meus inicios, como xefe do Servizo de Mantemento e Electromedicina dun Hospital. Eu era moi nova e non mo puxeron moi fácil (naquela época unha muller de 24 anos dirixindo un equipo de técnicos, todos homes, era algo moi sorprendente) pero estou moi orgullosa diso porque saín adiante, mostroume que se queres podes seguir adiánte, e conseguín gañar tanto o respecto dos meus compañeiros coma dos meus traballadores. Por esas datas, nunha comida cos outros enxeñeiros de Galicia, todos homes naquela época, e cando estabamos xa no café, empezaron a falar do fútbol e logo pasaron aos chistes verdes e decateime de que comezaron a darlle codazos á persoa que os estaba contando. Cambiaron de conversación pero regresaron novamente ao fútbol e os chistes verdes, e de novo o silencio...; ata que o maior dos enxeñeiros levantouse todo enfadado e mirándome dixo: "aquí non eres unha muller, eres un enxeñeiro". Exacto, así foi como me sentía, como un enxeñeiro máis. Non sei se poderás entender o que isto significou para min, pero asegúrote que foi un dos días máis felices da miña vida.

  11. Que características cree que debe ter unha persoa que traballe no ámbito da enxeñería?
  12. Curiosidade, inquietude, predisposición ao cambio, imaxinación, capacidade de analizar.

  13. Que nos diría ao alumnado/rapazas que estamos a piques de decidir a nosa formación futura sobre ámbito TIC?
  14. Diríavos que, ante todo, estudade o que máis vos gusta: a revolución que está por vir é tan grande que apenas podemos ver ou imaxinar as profesións as que os ides adicar, porque aínda non existen. Pero se te sentes atraído polo campo das TIC, non dubides, o futuro está ahí. Non teño ningunha dúbida sobre iso e podo dicirvos que é apaixonante.

  15. Encontrou algunha dificultade para acceder ao sector tecnolóxico, polo simple feito de ser muller?
  16. Nunca tiven dificultades para acceder, de feito fun contratada antes de rematar a carreira. Pero é certo que fai máis de 20 anos as persoas quedáronse moi sorprendidas de encontrarse que o enxeñeiro era unha muller, e tiñamos unha certa obrigación de demostrar que iamos a dar a talla igual que un home, pero é a reacción humana tradicional cara a todo o que é diferente; e que desaparece axiña cando o diferente convértese en normal. Creo sinceramente que ser unha muller abriume máis portas, xa que é evidente que unha muller entre tanta persoa chamou máis atención.

  17. Cales cre que son os motivos dun menor número de mulleres no ámbito TIC?
  18. Fíxenme moitas veces esta pregunta, e non acabo de obter unha resposta satisfactoria. A maioría di que aínda hai papeis que levan ás nenas a escoller outras carreiras, e todo apunta a que isto podería ser o caso. Pero creo que hai un medo ao descoñecido e que o sector das TIC segue sendo un gran descoñecido, pero esta é a resposta fácil, e creo que para ter unha visión completa do problema debemos analizala desde outro punto de vista. Porque tamén é certo que as mulleres teñen, en países desenvolvidos, a liberdade total de elección para facer o que realmente queren facer.
    E se exercercendo esa liberdade, a muller decidiu pola súa propia vontade que lle gustan outras cousas máis? Ou serán as mulleres máis temerosas que os homes? É parte da miña natureza preguntarme esto e considerar as cousas desde puntos de vista que outros non tiveron en conta, porque son unha enxeñeira, e iso implica estudar, analizar e razoar problemas desde diferentes ángulos, tratando de manter a obxectividade en todo momento. É unha cuestión sumamente complicada, pero a realidade é que hai poucas mulleres, e isto apéname enormemente...

  19. Quen foi para vostede unha referente femenina na enxeñería?
  20. Nunca me planteei se as miñas referencias eran masculinas ou femininas. E creo que o día en que realmente exista a igualdade será no momento no cal non sexa necesario matizar se os nosos referentes son dun sexo ou doutro, porque precisamente non é o seu xénero o que nos chama a atención, se non o que transmiten esas persoas.


Carmen Cotelo Queijo

Licenciada en Física na USC, destaca pola súa labor investigadora e coordinadora de Proxectos europeos asociados ás TIC e mentora na edición 2017 do Día Internacional das Rapazas nas TIC (Girls in ICT day).

Primeiros anos e formación:

Naceu en Sofán, parroquia de Carballo. Estudou nunha pequena escola unitaria ata os sete anos e despois trasladouse a Laracha onde estudou EXB. Continuou cos estudos de Bacharelato no Instituto Alfredo Brañas de Carballo.

Obtén a súa Licenciatura en Fisica na Universidade de Santiago de Compostela.

Obtén o DEA (Diplomada de Estudos Avanzados) en Electrónica e Computación pola USC. Doutorase coa tese “Grid, cloud e computación de alto rendemento: casos de uso en aplicacións científicas”.

Vida profesional:

Dende o ano 1999 traballou no CESGA en programación, desenvolvemento técnico e coordinación nos seguintes proxectos de investigación:

  • Desenvolvedora multimedia, dende o 2002 ao 2007 nos departamentos de Comercio Electrónico e Promoción e Comunicación, en proxectos como RETGALIA-PEuroA.
  • Técnica superior de Proxectos, dende setembro do 2007 a outubro do 2009, no departamento de Proxectos e Aplicacións no proxecto RETELAB: "Laboratorio Virtual para a Rede Nacional de Teledetección Oceanográfica".
  • Técnica superior de Aplicacións, dende novembro de 2009 a decembro do 2011 en Xestión de accesos e mellora da Infraestructura Cientifica e Técnica Singular (ICTS)- Finis Terrae.
  • Técnica superior proxecto europeo ICT-EGI, entre o 2012-2014.
  • Técnica coordinadora Proxectos europeos (Fortissimo e Fortissimo 2, desde 2014 a outubro 2018).

Actualmente traballa en proxectos europeos no FEUGA. A súa actividade céntrase no soporte de empresas para que poidan beneficiarse de tecnoloxías relacionadas coa computación de altas prestacións, Big data ou Machine Learning. Ocúpase de poñer en contacto grupos de investigación galegos con outros grupos, empresas ou centros de investigación que teñen ideas e capacidades complementarias para formar equipos de traballo que axuden a mellorar diferentes aspectos a través das TIC tales como transporte, industria, saúde, arte, benestar social e igualdade de xénero.

Proxectos, colaboracións e logros:

É autora de moitas publicacións en congresos nacionais e internacionais e en revistas científicas incluídas no JCR.
Participou no Día Internacional das nenas nas TIC, no 2017 no coloquio virtual para centros educativos, xunto con outras tecnólogas, salientando que “programar, xestionar recursos informáticos e desenvolver aplicacións é algo positivo, bonito, creativo e enriquecedor”.
Recoñecemento como muller tecnolóxica por Agasol.

Bibliografía:

Enlaces externos:

Palabras clave:

mullerTIC, wisibilízalas, CESGA, dianenasTIC, wisibilízalas, luminísticas

Entrevista:

  1. Onde naceu?
  2. Nací en Sofán una parroquia del ayuntamiento de Carballo y viví allí con mis abuelos hasta los 7 años porque mis padres trabajaban ambos en Alemania.

  3. Onde estudou a formación básica?
  4. Estudié primero en una pequeña escuela unitaria, donde con la ayuda de mi profesora y mi abuelo materno se despertó muy pronto mi interés por las matemáticas. Más tarde nos mudamos y me traslade con mis padres a Laracha donde cursé los últimos años de EGB. Finalmente, antes de la Universidad realice mis estudios de Bachillerato en el instituto Alfredo Brañas de Carballo antes de venir a Santiago de Compostela a estudiar Física.

  5. Cal foi a súa motivación para estudar Física?
  6. La decisión de estudiar Física fue un poco casual en aquel momento, una mezcla entre lo que nos habían explicado sobre la demanda que existía en ese momento profesionalmente (que era alta) y también el hecho de que en el último curso, justo antes de ir a la universidad, tuve un pequeño desencuentro con la asignatura de Física y decidí esforzarme mucho más y finalmente terminó por gustarme mucho y decidí que debía intentarlo.

  7. A súa familia influeu na elección da formación universitaria?
  8. Mi familia no condicionó en ningún momento mi elección de estudios Universitarios, realizaron un gran esfuerzo y me apoyaron mucho, y aunque los primeros años fueron difíciles nunca me condicionaron a seleccionar otra carrera. Sí es verdad que para ellos era mucho más sencillo entender una carrera como económicas o como magisterio, sobre todo porque era lo que más había a nuestros alrededor en aquel momento. También hubo gente a mi alrededor, incluso algún familiar, menos directo que sí me dijeron que debería pensar seleccionar e incluso cambiar de carrera porque no esa no era para mí, desconozco si era porque era mujer y la veían muy técnica o porque lo consideraba muy difícil para mí, pero en cualquier caso no dejé que eso me impidiese seguir.

  9. Limos que actualmente está traballando en Feuga, pode contarnos en que consiste o seu traballo actual?
  10. Actualmente trabajo en el FEUGA tras haber trabajado anteriormente muchos años en temas de programación, desarrollo técnico y coordinación en diferentes proyectos de investigación en CESGA. Durante esos años desarrollé directamente trabajo técnico y labor de investigación, ahora mi labor es menos técnica porque me ocupo principalmente de poner en contacto a grupos de investigación gallegos con otros grupos, empresas o centros de investigación que tienen ideas y capacidades complementarias, de forma que juntos puedan formar equipos de trabajo que ayuden a mejorar diferentes aspectos través de las TIC. Pueden ser proyectos relacionados con el transporte, la industria, la salud, el arte, el bienestar social, e incluso la igualdad de género entre otras muchas. Para poder hacer esta labor ha sido fundamental mi etapa trabajando en el desarrollo e investigación en TIC; así ahora puedo entender lo que un investigador puede ofrecer y también lo que una empresa puede necesitar, juntos a través del uso de las TIC, estos equipos de profesionales de diferentes países están realizando proyectos increíbles que permiten mejorar cada día nuestra vida.

  11. Atopou algunha dificultade ou ventaxa na súa vida laboral por ser muller?
  12. Durante mi vida profesional no he encontrado especiales obstáculos por ser mujer y tampoco ninguna ventaja, pero sí que es verdad que he trabajado la mayor parte del tiempo con hombres. He asistido a muchas reuniones, tanto aquí en España, como sobre todo en el resto de Europa, en las que o era la única mujer o éramos un bajísimo porcentaje y esto, aunque no suponía ningún problema para el desarrollo del trabajo, me hacía ver claramente que sigue habiendo un problema muy grave a resolver en lo referente al número de mujeres que se interesan por este tipo de carreras y por desarrollar este tipo de profesiones.

  13. Cal cre que son os motivos da baixa porcentaxe de mulleres en formación relacionada e traballando no ámbito das TIC?
  14. El problema del bajo número de mujeres en las TIC es tan grave que estamos rodeados ya de estudios y análisis que se han realizado toda Europa para determinar los motivos y solucionar el problema. Personalmente creo que los motivos están en la forma en cómo se transmite a niños y adolescentes este tipo de profesiones. Se imprime una huella mucho antes de que nos demos cuenta que hace que los jóvenes basen sus ideas en la información que circula a su alrededor, como los medios de comunicación que muestran principalmente a hombres en este tipo de trabajos, de las profesiones de mujeres y hombres en películas o las series, cosas tan sencillas hacen que los adolescentes se creen una idea equivocada de lo que pueden o no pueden hacer por ser hombre o por ser mujer. Bajo mi punto de vista, no hay nada más importante que partir de la idea de que uno puede hacer prácticamente todo aquello que se proponga, independiente de su género, raza o condición y a partir de esta base ver cuáles son sus infinitas posibilidades, sus habilidades más especiales y sobre todo: qué es lo que más le gusta hacer.

  15. Sabemos que participou nalgunha edición anterior do Día Internacional das nenas nas TIC, que a motivou a facelo?
  16. He participado en ediciones anteriores del Día Internacional de las niñas en las TIC porque creo que es fundamental animar y sobre todo informar a todos las niñas y los niños de lo que se puede hacer en TIC, de las muchas variedades y posibilidades que hay de trabajar con TIC, no solo es programar o montar y desmontar ordenadores, eso es una idea que hay que cambiar. Este es un campo muchísimo más amplio, que permite muchísima creatividad y mucha interacción con personas de diferentes ámbitos profesionales y culturales, porque las TICs aunque, no seas un profesional de las TIC, van a ser empleadas prácticamente en todos los escenarios laborales que te puedas imaginar en el futuro.

  17. Que nos diría ao alumnado que estamos a piques de decidir a nosa formación futura sobre as TIC?
  18. A aquellos que estén a punto de decidir sobre qué hacer, yo les diría que no se queden solo con la información que le aporta el nombre o título de la carrera profesional que están pensando elegir, hay que ir más allá y tratar de informarse mucho e investigar sobre el tema. Hoy en día tenemos muchísimas herramientas de información a nuestro alcance y podemos además preguntar a familiares, profesores, amigos... No se trata de preguntar sobre lo que debemos o lo que no debemos estudiar, sino interesarnos sobre lo que hacen esas personas en su día a día, algo que va más allá de lo que estudias inicialmente. Preguntadle a aquel que su trabajo os despierte curiosidad cómo ha llegado hasta ahí, qúe ha estudiado, dónde ha trabajado antes. Muchas veces os sorprenderéis!

  19. Quen é ou foi para vostede unha muller referente nas TIC?
  20. Pues la verdad es que no podría decir quién es mi referente en las TIC, un único referente, porque al haber pocas mujeres TIC a mí alrededor a cada una de ellas que iba conociendo la iba siguiendo y admirando, cada una con su campo de aplicación diferente (enseñanza, salud, ingeniería...), cada una con su motivación y todas aportando su grano de arena como en cualquier otro tipo profesión.



Laura Milagros Castro Souto

Docente e investigadora na facultade de Enxeñería Informática da UDC, comprometida co software libre, colaborando con AGASOL e GPUL, e coa visibilización de mulleres nas TIC como mentora en Hello Sisters!

Primeiros anos e formación:

Naceu en Madrid no 1980, filla de pais galegos. Nesa mesma década volveu cos seus pais a Galicia, vivindo un tempo preto de Santiago de Compostela onde foi ao instituto.
Cursou Enxeñería Informática na Universidade da Coruña onde continuou co doutoramento, con estadías formativas en Houston no estado de Texas, Estados Unidos e en Göteborg, Suecia.

Vida profesional:

Laura Milagros Castro é profesora e investigadora na Universidade da Coruña (UDC) dende o 2005 e actualmente coordina o Grao en Enxeñaría Informática e imparte docencia en dúas materias: Paradigmas de Programación e Arquitectura do Software. Pertence ao Departamento de Computación, na área de Ciencias da Computación e Intelixencia Artificial. O seu fío de investigación é o deseño e arquitectura de sistemas de información, sistemas concorrentes e distribuídos; verificación e validación de software.
Xa dende que estudaba, como integrante de GPUL (Grupo de Usuarios e Programadores de Linux), mostrou gran interese polo software libre. Deste modo, os resultados das súas investigacións están publicadas en repositorios abertos como GitHub.

Proxectos, colaboracións e logros:

Participa como mentora no grupo da Facultade de Informática Hello Sisters! defendendo a visibilización das profesionais TIC.
No seu tempo libre actúa como divulgadora na revista feminista Revirada na que publica diversos artigos sobre o software libre de forma aberta para un gran público.
Colabora como editora na Wikipedia e é nomeada como unha das mulleres TIC de AGASOL.
Ela mesma revelou que lle gusta bailar e resolver puzzles, así como aprender cousas novas e viaxar de forma libre. É unha amante das series e programas televisivos, máis admite que non le tanto como ela cree que debería.

Bibliografía:

Enlaces externos:

Palabras clave:

wisibilízalas, software libre, agasol, computación, luminísticas

Entrevista:



María Saez Fernández

Enxeñeira e consultora SEO freelance, participa activamente divulgando a Tecnoloxía entre mulleres como coorganizadora de GalsTech e da Comunidade SEO Galicia.

Primeiros anos e formación:

Aprendeu a falar inglés, francés e alemán ademais do galego e castelán, idiomas maternos.
Estudou Enxeñería Técnica Superior en Organización Industrial na ETSII de Vigo e cursou un Máster en Xestión de Sistemas de Información na Glasgow Caledonian University.

Vida profesional:

Traballou na empresa do sector automovilístico AKWEL dende o 2001 ata 2005 como Enxeñeira de Organización Industrial.
Traballou como analista de soporte e entrega e coordinadora de marketing online na empresa Aggreko entre o 2006 e 2010.
Traballou como docente (freelance) impartindo a asignatura Fundamentos en Tecnoloxías Web en Máster de buscadores, na Universidade Pompeu Fabra entre o 2014 e o 2016.
Actualmente, e dende 2010, traballa como consultora de posicionamento web. O seu traballo consiste en optimizar sitios web para mellorar a súa posición nas búsquedas dos resultados obtidos polos motores de búsqueda, é decir, intentar que a páxina saia primeira cando os usuarios busquen en Google. Traballa como consultora SEO freelance desenvolvendo proxectos de optimización para mellorar as webs de empresas galegas e internacionais levándoas ás primeiras posicións.

Proxectos, colaboracións e logros:

Coorganizadora de Gals Tech dende xullo do 2017, grupo dirixido a todas as mulleres que traballan, desexen iniciar unha carreira no mundo tecnolóxico, ou interese a tecnoloxía en Galicia.
Participou na Maker Faire Galicia impartindo unha charla co título “Houston, tenemos un problema” redonda como membra de GalsTech.
É unha das coordinadoras da Comunidade SEO Galicia.
É membro de outras comunidades relacionadas coa Tecnoloxía, tales como Galicia Dixital Marketing Meetup in Ferrol, A Industriosa e Pontevedra WordPress.

Bibliografía:

Enlaces externos:

Palabras clave:

galstech, mullertic, enxeñería, wisibilízalas, luminísticas

Entrevista:

  1. Onde naceu e estudou os primeiros anos?
  2. Nacín en Vigo, en 1976 e estudiei a EXB (a primaria de entón) en dous coles de Vigo, o Seis do Nadal, e despois o Chouzo (Emilia Pardo Bazán). Despois, fun ao instituto Coia 4 (IES Álvaro Cunqueiro).

  3. Que modalidade de bacharelato cursou?
  4. Eu escollín as optativas de ciencias puras, con Matemáticas, Física e Química e Debuxo Técnico.

  5. Promovíanse as TIC nos colexio ou institutos aos que asistíu?
  6. Non. Bueno, no colexio de primaria, no Chouzo, sí tivéramos clase de informática, lembro que nos ensinaran unha linguaxe de programación (para nós de aquela era un xogo) que se chamaba Logo. Pero logo no instituto non volvín a tocar un ordenador ata a Universidade. Eu tampouco tiña ordenador na casa.

  7. Posteriormente á secundaria, que estudos superiores cursou?
  8. Estudei na Escuela Técnica Superior de Enxeñeiros Industriais de Vigo, e especialiceime na rama de Organización Industrial.

  9. Cales son as distintas áreas nas que traballou e traballa actualmente?
  10. Empecei a traballar cunha beca, mentras remataba os meus estudos, nunha empresa auxiliar do sector da automoción. Alí traballaba no departamento de organización industrial, que englobaba tamén ao departamento TIC. Tiven a oportunidade de formar parte dun equipo que estaba implementando a intranet da empresa, e así empecei a interesarme polo mundo web e a súa aplicación á xestión do coñecemento. Por isto, tras uns anos traballando en España, decidín marcharme a Escocia a facer un Máster sobre a Xestión dos Sistemas de Información. Alí, unha vez rematado Máster, atopei traballo nunha multinacional, primeiro nun departamento que xestionaba o soporte interno das aplicacións informáticas, e logo, por promoción interna acabei traballando no departamento de Márketing, como coordinadora das webs do grupo. Así foi como empecei co márketing dixital, e en especial SEO. Esto era en 2006 e era cando o SEO aínda non estaba definido como profesión. En 2010 empecei a traballar como SEO freelance, xa dende España.

  11. Poderíanos explicar en que consiste o seu traballo como SEO e cal é a súa función?
  12. Como SEO, a miña función é axudar a mellorar á visibilidade online orgánica dos meus clientes. Orgánica quere dicir natural, é dicir, de forma non forzada, ou o que é o mesmo, sen que implique un pago por publicidade. Esto quere dicir que primeiro teño que identificar qué contidos lle interesa á empresa visibilizar, e logo optimizar eses contidos dixitais para que cando o público busque cousas relacionadas en Google (ou outros buscadores), o resultado que atope e o que entre a ver, sexa o do meu cliente. Por exemplo...se teño un cliente que ten unha tenda de zapatos online, interesaralle aparecer en Google cando alguén busque "mercar zapatos da marca X" ou "zapatos da marca X baratos", etc...Entón, teremos que traballar na súa web, para facer que Google a posicione o máis arriba posible nos resultados de búsqueda.

  13. Sabemos que traballou no Reino Unido, poderíanos contar que destacaría da súa experiencia profesional alí?
  14. Traballar no Reino Unido cambiouno todo para min. A empresa onde eu traballaba tiña unha cultura colaborativa importante, os compañeiros axudábamonos moito uns aos outros e os xefes, polo menos os meus, eran máis mentores que outra cousa. Permanentemente estaban axudándote a continuar a túa formación, empuxándote a seguir crecendo, dándote oportunidades e propoñendo retos novos, interesándose por saber se che gustaba o que facías... e o ambiente laboral era inmellorable.

  15. Cree que tivo máis dificultades que os seus compañeiros homes para desenvolver a súa profesión?
  16. Nunca me sentín tratada de forma distinta no Reino Unido, onde tiven compañeiros e compañeiras e todos tíñamos as mesmas oportunidades, e tiven xefes homes e xefes mulleres, sin embargo, cando traballaba en España, no sector da automoción sí que notei a diferenza. Na empresa na que traballaba en Vigo non había ningunha muller nun posto de responsabilidade, só a xefa das secretarias, e non era unha empresa pequena. Que conste que a miña relación cos meus xefes era boa, de feito teño moito que agradecerlles, pero é un tema de cultura empresarial, e hai pequenos detalles do día a día no que te das conta de que o teu xénero inflúe. Despois de traballar uns 5 anos alí, e de falar con amigas que estaban en outras empresas en Galicia, decidín marchar fora, porque vía moi complicado progresar, e eu quería seguir formándome no mundo TIC.

  17. Que melloras na sociedade pode aportar o seu traballo?
  18. O meu traballo é un producto desta sociedade. O marketing é a necesidade de vender e estar presente no mundo online pode ser un arma de doble filo, pódese utilizar para cousas positivas pero tamén pode levar a moita manipulación, como estamos vendo a diario nas noticias... O que eu podo aportar, é tratar de facer o meu traballo de forma honesta, e como de momento podo escoller aos meus clientes, pois tratar de quedarme no "lado da forza" e non no "lado escuro". Gústame pensar que o meu traballo pode aportar oportunidades de mellora a moitas empresas e autónomos que deciden apostar polo mundo dixital, e se coa axuda do SEO logran mellorar os seus beneficios... penso que esto terá unha repercusión no crecemento económico e polo tanto, tamén na sociedade.

  19. Cal diría que foi o seu maior logro profesional? ou de que traballo está máis orgullosa?
  20. Cada un dos proxectos que levo a cabo son importantes para min. Traballo con marcas importantes, como Estrella Galicia, e a verdade que é un orgullo poder participar aínda que sexa un pouquiño nun proxecto de este tipo, porque aprendes moito... pero cando traballo con outros clientes pequenos, que son a maioría dos meus clientes, e consigo axudar a mellorar as súas ventas, a verdade é que é unha satisfacción enorme, porque estás axudando a que alguén coma min e coma ti, que decide emprender no mundo dixital, poida sacar adiante o seu proxecto.

  21. O seu ámbito familiar tiña algunha relación coas TIC?
  22. Non. O meu pai é médico e a miña nai mestra. A miña irmá é tradutora e mestra.

  23. De onde procede o seu interese polas TIC?
  24. Pois a verdade é que non o sei. Foi cando traballei en Vigo e tiven como compañeiro a Guillermo Llanderas e de Xefe a Xose Cachafeiro, de quen aprendín moito, e que me fixeron ver o tremendísimo potencial das TICs, e quixen tirar por ese mundo. Gustaríame ter outras referencias cando era máis xoven, porque estou segura que nese caso houbera comezado neste mundo moito antes.

  25. Colabora con algunha asociación ou grupo de promoción das TIC?
  26. Colaboro con varias agrupacións de mulleres que queren mellorar o noso papel na sociedade en xeral, pero sobre todo na nosa profesión, xa sexa realizando eventos ou simplemente creando un foro onde poidamos apoiarnos mutuamente, buscar consello profesional, seguir aprendendo xuntas... Colaboro con Galstech e Mujeres en SEO, que son dous grupos formados por mulleres, pero tamén colaboro con outros grupos que claramente inclúen a igualdade nos seus principios, aínda que non sexan exclusivos de mulleres, como son SEO Galicia ou WordPress Pontevedra.

  27. Tivo relación con máis mulleres TIC que lle axudara á súa decisión?
  28. Bueno... eu entereime da existencia de GalsTech precisamente por un amigo (home) que mo pasou por Twitter, onde Ana Cidre estaba formando Galstech. O grupo de mulleres en SEO está creado por MJ Cachón, Aleyda Solís e Estela Franco, tres grandes do SEO ás que seguía dende hai tempo, e cando vin que podía formar parte deste grupo con elas, pois si, claro, uninme.



Mercedes Rodríguez García

Experta en chatbots e coorganizadora da plataforma GalsTech, que visibiliza e apoia a mulleres con intereses TIC en Galicia.

Primeiros anos e formación:

Completou un curso de inglés no ano 1995-1996 na Universidade de Concordia (Canadá).
Cursou o Bacharelato de Artes para continuar coa Licenciatura en Traducción e Interpretación, entre o 1994-2000 na Universidade de Vigo. O seu proxecto final constaba dunha traducción científica e técnica, un comentario sobre un texto de química.
No IES Teis cursou un ciclo superior Técnico VET en desenvolvemento de software no campo de estudo de programación de ordenadores, finalizando no 2006.
De volta na Universidade de Vigo cursou dous másters:

  • Máster en Traducción e Paratraducción no campo de estudo de interpretación e traducción de idiomas, no 2011. O proxecto final do máster foi “Desarrollo de un glosario multilingüe especializado en la computación en inglés, gallego y español a partir de un corpus paralelo”.
  • Máster en Traducción Multimedia no campo de estudo de interpretación e traducción de idiomas no curso 2011-2012. O proxecto final foi unha app de localización de android.

Vida profesional:

O seu primeiro traballo foi a traducción de libros como freelance no 1998.
Posteriormente traballou como docente a tempo parcial na Facultade de Filoloxía e Traducción da Universidade de Vigo durante o curso 2001-2002.
A continuación comenzou a traballar en Universia como traductora no proxecto Universia-MIT OpenCourseWare na tradución de títulos e revisión de contidos HTML e imaxe durante 9 meses no ano 2003. Posteriormente na mesma empresa traballou como coordinadora do Proxecto de Traducción en Universia-MIT OpenCourseWare co MIT en Boston e Universia Brasil, seleccionando contidos a traducir, planificando o traballo e coordinando o equipo de traducción durante dous anos dende decembro de 2003 ao 2005.
Volve a traballar como profesora a tempo parcial na Universidade de Vigo durante 8 anos na facultade de Filoloxía e Traducción dende octubro de 2002 ata xullo de 2015, realizando traducións de contidos, editando contidos web, e aplicando a computación á tradución.
Traballou durante 13 anos en ItyIs Siglo XXI S.L. en diferentes cargos tales como tradutora e editora de contidos web, entre o 2006 e 2015, asistente de apps de google e chatbots entre o 2017 e 2018 e, como manager web de contido, Intelixencia artificial e Blockchain dende 2015 no Observatorio FinTech.
Desde o 2018, traballa para a empresa 1Million Bot creando bots, cuxa finalidade é falar con persoas.

Proxectos, colaboracións e logros:

Experta en chatbots, colaborou na plataforma de Actions on Google deseñando interfaces de voz, desenvolvendo aplicacións para o asistente de Google coa tecnoloxía Dialogflow, e colaborando no proxecto Criptina. Outra dos proxectos nos que participou recentemente na empresa 1Million Bot foi Lola, un asistente de Intelixencia Artificial (IA) que proporciona información e toma datos da universidade de Murcia.
Tivo e seu primeiro ordenador aos 9 anos, foi un ZX Spectrum, co que descubreu os videoxogos e a programación, ademáis foi o que a animou a estudar un CS en Desenvolvemento de aplicacións informáticas.
De pequena pedía xogos de química, xeografía, carpintería, xa que di que sempre disfrutou aprendendo cousas novas de moitos temas distintos.
Na actualidade é moi fan dos MOOC, cursos en liña dirixidos a un número ilimitado de participantes a través de Internet, segundo o principio de educación aberta e masiva.
É coorganizadora do grupo GalsTech, impartindo charlas por toda Galicia e contribuíndo á visibilización de mulleres nas TIC.
É experta en chatbots, colaborou na plataforma de Actions on Google deseñando interfaces de voz, desenvolvendo aplicacións para o asistente de Google coa tecnoloxía Dialogflow, e colaborando no proxecto Criptina.
Outro dos proxectos nos que participou recentemente na empresa 1Million Bot foi Lola, un asistente de Intelixencia Artificial (IA) que proporciona información e toma datos da universidade de Murcia.

Bibliografía:

Enlaces externos:

Palabras clave:

1millionbot, galstech, botLola, chatbots, wisibilízalas, luminísticas

Miriam Pena Villanueva

Enxeñeira Informática.
No 2018 foi nomeada pola plataforma dixital Women 2.0 como unha das doce mulleres máis inspiradoras nas TIC de Sillicon Valley.

Primeiros anos e formación:

Naceu en Bueu, Pontevedra.

Estudou Enxeñería Informática na Facultade de Informática da Universidade da Coruña.

Vida profesional:

O seu primeiro emprego foi nunha empresa galega de aplicacións móbiles denominada Nomasystems, para participar nun proxecto de industria solar de recollida e xestión de datos.
Viaxou a Suecia para traballar na linguaxe de programación Erlang, deseñado na compañía Ericsson, para proxectos que van desde automóviles ata redes sociais e telecomunicacións.
Dende o 2015 traballa en San Francisco, na compañía de software publicitario AddRoll. O traballo que se fai na empresa é o retargeting, unha forma de publicidade dirixida aos consumidores en liña.

Proxectos, colaboracións e logros:

Imparte charlas en centros educativos para animar ás novas xeracións a estudar informática e romper as estatísticas que manifestan a fenda dixital de xénero.
Autoridade mundial na linguaxe de programación Erlang.
Premio Ada Byron, dirixido a mulleres enxeñeiras en informática polo Colexio de Enxeñería en Informática de Galicia (CPEIG).
Foi destacada como unha das 12 mulleres enxeñeiras máis inspiradoras nas TIC a seguir no 2018 por Women 2.0, plataforma coa que colabora. Women 2.0, unha compañía de medios e tecnoloxía, ĺíder na industria en igualdade de xénero, comprometida coa inclusión e innovación, e impulsora da paridade.

Bibliografía:

Enlaces externos:

Palabras clave:

adroll, mullertic, wisibilízalas, luminísticas, informática

Entrevista:

  1. Cómo foi a súa traxectoria desde Bueu ata San Francisco?
  2. Cuando acabé el instituto fui a la Universidad de A Coruña, estuve ahí unos añitos y cuando acabé, empecé a trabajar en una empresa en la que estuve haciendo proyectos para Erlang. Al poco tiempo, me dicen si quiero ir a Egipto para trabajar para Ericsson, con otras personas y compañeros de mi empresa y gente de Suecia que trabajan en una empresa libre del sector. A mi, que me encantaba la cultura antigua egipcia, acepté sin ninguna duda, tener la oportunidad de trabajar en unas condiciones muy buenas y tener tiempo libre para ver las pirámides, los museos... No me lo pensé dos veces y ahí me fui, rumbo a Egipto. Luego una oportunidad llama a la otra, al poco de volver me llamaron para irme a Suecia y cuando volví a España de nuevo, recibí una llamada para ir a Irlanda... Y después llegó el día en que fue Estados Unidos. Me vine de viaje y me encantó, por lo que me mudé aquí.

  3. ¿Cal foi a súa primeira aproximación á Informática? Sempre pensou en traballar neste sector?
  4. Mi tío tenía un ordenador cuando era pequeña. Estoy hablando de tiempos en el que el Internet existía pero muy poca gente lo utilizaba. Me gustaba ir a casa de mi tío y jugar con el ordenador, me encantaba. Unos años después tuvimos en el instituto un curso de programación. Lo probé y me encantó. A mi siempre me han encantado las matemáticas, los puzzles, el inglés se me daba muy bien... Pues animada por mis compañeros y guiándome por lo que a mí me gustaba en ese momento me animé a estudiar esto. Al principio no pensaba en trabajar de informática, de hecho yo quería ser matemática, pero me animaron a trabajar en el mundo tecnológico y aquí estoy.

  5. ¿Cómo se sinte cada vez que pensa no seu presente?
  6. Me encantaría tener días más largos para poder hacer todas las cosas que quiero hacer. Estoy muy bien ahora mismo, pero al mismo tiempo, ahí están las decisiones de... ¿Y ahora que hago? ¿Cúal será el siguiente paso?

  7. ¿Costoulle moito acostumbrase ao ambiente de Estados Unidos? ¿Que sitio lle gusta máis para vivir, Galicia ou Estados Unidos?
  8. No me costó demasiado acostumbrarme a Estados Unidos porque San Francisco es una ciudad muy europea. Quiero decir; hay transporte público, la comida es muy buena... Y hay mucha variedad, sobre todo de frutas y verduras, porque California es una gran huerta. Y entre eso, y que hay gente de todo el mundo, la cual es muy abierta a otras culturas... fué fácil sentirme integrada. Lo más difícil y lo que más me costó aprender fue a como funciona la sanidad en este país porqué... este es un mundo muy especial. Entre Galicia y Estados Unidos no puedo escoger, Galicia tiene mil cosas buenas... Galicia siempre está ahí. El paisaje, el clima, la gente, la comida es increíble... Hay muchos proyectos en Galicia. En San Francisco el clima es muy bueno y hay muchísimas oportunidades laborales. Como digo a veces, aquí se está inventando el futuro, porque... es que lo palpas, ¿sabes? Ves los coches que se conducen solos por las carreteras, los robots intentando hacer las entregas de los pedidos de Amazon... Y hay una aplicación para cada cosa, por lo que es muy interesante vivir en un mundo como este, tan avanzado en lo que a tecnología se refiere.

  9. Está feliz de ser unha das doce mulleres enxeñeiras que se debería seguir no 2018?
  10. Estoy feliz de ser una de las mujeres ingenieras que se deberían seguir en el 2018, por supuesto. Fue una alegría y una sorpresa, me sentí muy orgullosa y a la vez algo confundida, pero al analizar las reacciones que recibí de la gente a la que a estás se le sumaba muchísimo cariño por parte de Galicia y España, me di cuenta que igual mi experiencia era algo diferente a lo normal y que por ello, debo compartirlo. Esto se convirtió en una responsabilidad, así que si contar mi caso da ejemplo, siento que tengo que hacerlo y que con un poco de suerte conseguiremos que casos como mi historia no sean noticia.

  11. Podería resumirnos brevemente o seu día a día na empresa AdRoll?
  12. Pues en AdRoll los días suelen comenzar con los Stand-Up, en alguna ocasión incluso te da tiempo a coger un café en la cocina. Un Stand-Up suele ser una reunión en la que cada miembro del equipo pues dice que es lo que ha hecho el día anterior y que es lo que tiene pensado hacer ese día y así se identifica cuanto antes cualquier problema que pueda haber a la hora de continuar o una dependencia con otro equipo para poder mover el proyecto hacia adelante. Después o trabajas en tus tareas o tienes reuniones de coordinación, o puedes simplemente hacer lo que se llaman las "realises", que es cuando pones un código en producción y a veces estos rompen y bueno, a veces ponen funcionalidades nuevas y hay que arreglarlo. Suele ser un poco estresante porque la página web se cae, aunque dependiendo de la importancia de ésta puede haber gente corriendo en círculos o puede no importarle a nadie. En este caso se charla lo antes posible y no pasa nada, pero aún así esto es muy raro. Luego otra cosa interesante de AdRoll es que hay mucha gente que trabaja para nosotros desde su casa (en remoto, se llama), entonces cualquier empleado tiene mucha flexibilidad a la hora de decidir desde donde trabaja. Hay mucha gente que puede ir a la oficina dos o tres veces por semana y otros que viven igual a 100km y vienen una vez cada dos meses. Luego, como cualquier otra empresa de aquí, tienes comida y bebida gratis, gran variedad de snacks y frutas entre otros aperitivos... Esto es muy interesante ya que tenemos una sala de yoga, en donde los martes a las 11 de la mañana la gente se reúne y hace meditación. También tenemos una terraza arriba donde a veces hacen clases de pilates, de bailes, o de lo que cuadre básicamente. Hay salas ocultas, que son muy divertidas porque son como guaridas. Digamos que hay un montón de áreas a dónde uno puede irse y desconectar un poco del trabajo y relajarse..

  13. ¿Qué destacaría da empresa na que traballa?
  14. Pues me encantan las iniciativas que tienen para apoyar la diversidad de los empleados, y nos animan a hacerlo. Por ejemplo, el grupo de los latinos e hispánicos se llama "Rolmibos" y hacen actividades para conocerse mejor, apoyarse y darse visibilidad dentro de la empresa. También está el grupo de los asiáticos, se llaman "EdRoll". Luego las mujeres tienen también sus grupos; mujeres de AdRoll, mujeres en tecnologías... Los homosexuales también tienen su propio grupo, en resumen hay una gran variedad de grupos étnicos. Hacemos cursos ya a nivel de empresa para ayudar a crecer, aunque el problema aquí es que la gente no es muy diversa: hay muchos asiáticos, tal vez la mitad de la ciudad son de esa raza, y luego otro gran porcentaje son de color y hay muchísimo latino. Esa gente no es necesariamente la gente que tiene las posiciones de dirección en una empresa, esto es triste pero es normal que igual vas a la calle y todos los restaurantes en los que puedes parar a comer están servidos por afroamericanos o latinos, y mayoritariamente en la oficina hay gente más blanca de piel, y es algo que se quiere cambiar. Y para cambiarlo hay que quitar esos prejuicios que tenemos todos, porque todo el mundo los tiene. Entonces esos cursos lo que nos enseñan es a quitar esos prejuicios, a liderar y a ser aliados los unos con los otros, a negociar, a defender tus ideas... Por ejemplo: Hay un curso específico de mujeres en liderazgo y dicen cosas como: "No alimentes a los compañeros de trabajo, no les lleves galletitas!" porque si les llevas galletitas te pones un poco en un rol de servidumbre y no se te toma en serio como profesional, y esto es algo que sucede a menudo. No hay que ser la que organiza la fiesta por ser mujer, ni ser la que recoge la oficina solo por el simple hecho de ser mujer... Hay que repartir esos trabajos.

  15. Gústalle traballar e representar á empresa?
  16. Me siento muy afortunada de formar parte de AdRoll, ellos me están ayudando a crecer y me siento muy cómoda. Tengo mucha flexibilidad en la empresa.

  17. ¿Que pensa sobre a igualdade de xénero? Pensa que no se lle dá a importancia que merece? ¿Que faría para cambiar a sociedade e axustala á igualdade?
  18. La igualdad es un tema que está de moda, y como todas las modas me da miedo que pase, pero es muy necesario y es muy bueno que se esté hablando cada vez más, y que no se quede solo en hablar; sino que se empiecen a ver hechos, a ver el cambio. ¿Que haría para cambiar la sociedad? Pues empezaría desde la educación de los niños pequeñitos, habría que quitar ese siesgo a la hora de escoger los juguetes, por ejemplo. Hay que regalarles cochecitos a las niñas, y bebés, carritos de bebés y cocinitas a los niños; que ambos empiecen a hacer todas las cosas, que tanto niños como niñas contribuyan dentro de casa, en las tareas domésticas por igual. Que todos limpien todo, que las niñas aprendan a cambiar el aceite de un motor, todo es necesario. Y luego ya es nuestra educación, empezar a decirles a las niñas un pelín menos que son muy guapas, muy amables y muy cariñosas y empezar a decirles un poco más que son muy fuertes, que son líderes, que son valientes e independientes... Para que se lo crean un poquito y actuen como tales. Luego en España, a mi me encantaría que hubiera más apoyo a las mujeres, pero a veces el apoyo no pasa por defender a las mujeres sino por crear igualdad . Que las bajas de paternidad y maternidad sean iguales, y que un hombre se sienta capaz de cogerse tres meses de baja de paternidad sin ser juzgado y que sea lo esperado y que no sorprenda. Que a la hora de hacer una entrevista de trabajo no te pregunten la edad, si te vas a casar, si tienes hijos o si piensas tenerlos... Porque al fin y al cabo estas cosas te discriminan como mujer y eso hace que al igual de cualidades, escojan al hombre ya que él no se va a quedar embarazo ni va a tener hijos, etc. Entonces eso hay que apoyarlo desde arriba.

  19. Que muller relacionada coas TIC é para vostede un referente a seguir?
  20. Hay un montón de ellas... aunque sinceramente creo que Grace Hopper. Fue una almirante naval en los Estados Unidos hace un montón de años, la cual rompió honor porque no había muchas mujeres en el ejército. Inventó los primeros compiladores informáticos, apoyó la creación del "Cabbal", estuvo ahí defendiéndolo todo. Hay una conferencia llamada Conferencia Grace Hopper,solo para mujeres, que se produjo el año pasado en Houston a la cual tuve la suerte de poder asistir. Es una feria de empleo y conferencia; por una parte las chicas van a buscar empleo de informática y hay muchísimas empresas que están entrevistando; y por otra parte hay muchas charlas de temas relacionados con la informática y con el desarrollo funcional, entonces es muy interesante ver a cientos de mujeres todas ellas interesadas en la informática, todas juntas en un mismo entorno.

  21. Que pensa da desigualdade de xénero nas TIC?
  22. Esto es curioso, porque en la década de los sesenta, fueron las mujeres quienes crearon la industria informática, y te lo digo de verdad. Las primeras programadoras fueron un grupo de chicas hace muchos años que programaron el Eniac, y de hecho había tantas mujeres informáticas que un artículo de la Cosmmopolitan de entonces, destaca que las mujeres eran innatas a la programación, ya que al fin y al cabo programar es como organizar una cena porque implica una programación y organización para que todo esté listo en el momento en el que lo necesitas. Luego se introdujo el ordenador personal y creo que los hombres se dieron cuenta de que programar no era tan fácil como ellos creían y que al ser difícil, era una profesión que estaba bien pagada y entonces empezaron a interesarse. En ese momento, fue cuando empezaron unas ciertas campañas publicitarias para hacer creer a la sociedad que los ordenadores son para jugar y solo para chicos, etc. Y así cambió la tendencia. Esto es súper interesante porque he hablado con muchas mujeres que ahora están jubiladas y me decían: "Yo cuando empecé, eramos más bienvenidas que ahora. Algo pasó en los años 80 y 90 que una generación de gente que se ha creído que la informática no es para mujeres". Y el tema es que, hoy en día, los estereotipos: "El informático es friki, feo y asocial", hacen mucho daño porque a parte de no ser ciertos, hacen que haya gente que teniendo muchísimo potencial y que podrían ser unos profesionales increíbles, no quiera formar parte de ese club por esos estereotipos. Desde el año 1984, casi un 60% de mujeres en informática comenzó a decrecer. Ahora mismo estaremos según la fuente entre un 25 y un 15%. Creo que Estados Unidos es un 25%, y que en España estamos en 15% o algo menos. En Estados Unidos es interesante porque ya se ha visto la tendencia al cambio, ya empiezan a haber otra vez más mujeres graduadas, y en España yo creo que también se va a ver esto dentro de nada.

  23. ¿Qué cambios cree que contribuirían a aumentar o número de mulleres nas TIC?
  24. Aquí lo que está ayudando mucho es que hay carreras especializadas en dar cursos de programación a mujeres. Como todas las personas de la clase son mujeres, uno se siente como menos intimidado por la figura masculina. Yo recuerdo cuando empecé mi primer día de universidad que estaba rodeada por todo hombres y recuerdo que el que más y el que menos se llevaban no sé cuántos años y yo claro, que no tenía nada, tal vez un mes o dos que ya era bastante, pues impresiona y te hace sentir súper inseguro y dudar. De hecho mi madre me dijo el otro día que le dije hace años: "Mamá, creo que me equivoqué, ¡no debí de haber estudiado esta cosa de hombres!" Nos reímos bastante, la verdad. Y ya le dije: "De verdad te he dicho eso?" pero sí, hace que uno se lo plantee. Pero lo cierto es que se puede hacer y somos buenísimas en esto. Hay un montón de grupos de apoyo, como por ejemplo: "Tech Ladies", "Women in Tech", "Woman Tech Maker"... En Galicia tenemos a las "GalsTech", las cuales organizan eventos cada mes. Y te dan cursos, te ayudan a planificar la carrera, a hablar en público... y mil cosas más.

  25. ¿Que mensaxe transmitiría aos compañeiros e compañeiras sobre a formación no ámbito das TIC?
  26. Yo creo que la formación que hay en Galicia es buena, y honestamente hoy en día teniendo Internet y con todo lo que hay online, yo creo que la cosa que puede hacer que uno se diferencie, no es lo que invierta en ir más allá de esa información informática sino proyectar esa formación informáica. Quiero decir, que por ejemplo: necesitas saber inglés porque la documentación está en inglés y luego es necesario para hablar con la gente, entender, dar charlas, escribir artículos... El inglés es crucial y además te puede abrir muchas puertas para trabajar en alguna empresa en el extranjero. Luego diría que hicieses tus propios proyectos y que los publicases, sobre todo coordinate para hacer otros proyectos. Y a las chicas sobre todo, el mensaje que quiero darles es sobre todo que trabajen y que sean visibles. Primero que se entreguen y que aprendan a hablar en público y que también escriban tareas. Uno puede ser muy bueno en su campo pero si no se conoce lo que está haciendo... no se te va a conocer a ti, y entonces no vas a tener tantas oportunidades. Entonces mi consejo es que cuando tengas un trabajo hecho del que te sientas orgullosa, pues que lo hagas visible; que escribas un artículo explicando a la otra persona como hacerlo, o que incluso deas una charla en un grupo local para explicarle a la gente. Enseña a la gente, transmite ese conocimiento porque hacerlo te va a venir genial ya que te va a ayudar a conectar con otras personas que hacen lo mismo que tú, y entonces puedes aprender de ellos; tú compartes tus ideas y ellos te dicen sus ideas al respecto, y como que así todo se cuece y se hace mejor. Y luego por supuesto te va a ayudar con las oportunidades profesionales. El hecho de que tú estés ahí dando esas charlas como mujer, animará a otras chicas a hacerlo también y harás que quieran seguir tus pasos; y así tú te convertirás en el modelo a seguir de esas chicas. Esto es clave para disminuir la igualdad de género en las ciencias de la computación.



Natalia Costas Lago

Técnica Superior de Comunicación no CESGA, xestiona proxectos relacionados con redes internas do CESGA, coa Rede de Ciencia e Tecnoloxía de Galicia (RECETGA) e da comunicación.

Primeiros anos e formación:

Estudou primaria no Colexio Martín Códax de Vigo e secundaria no IES Meixoeiro (agora Carlos Casares). Enxeñeira Superior de Telecomunicacións pola Universidade de Vigo e Máster en Seguridade da Información pola Universidade de Deusto.

Vida profesional:

Desde o ano 2004 traballa como Técnica Superior de Comunicacións no Centro de Supercomputación de Galicia (CESGA) a cargo do mantemento e operación da Rede de Ciencia e Tecnoloxía de Galicia (RECETGA) e dos servizos TIC da propia institución.

Estivo involucrada en múltiples proxectos de innovación achegando coñecemento nas áreas de comunicacións e de infraestruturas e servizos de altas prestacións tales como:

  • Torga.net, proxecto que trata sobre as infraestructuras técnicas que se están empregando para a colaboración e docencia na área das comunicacións multimedia.
  • SIGAIM, para o deseño dunha arquitetura IT escalable, segura e fiable que sirva para a mellora de procesos de atención primaria en sanidade.
  • PASITO, para implantación dun testbed nacional de tecnoloxías de rede.
  • NUBA, para a federación de infraestruturas de cloud o Cloudpyme para a implantación de tecnoloxías de CAD/CAE nas pemes galegas ou MHScaE para o deseño de optimizacións para o escalado de sistemas de gravación automatizada de clases Opencast/Matterhorn.
Ademáis, realizou moitos outros traballos como o de Transferencia masiva de información.

Proxectos, colaboracións e logros:

Entre todos os proxectos profesionais nos que participa, ela destaca RECETGA (Rede de Ciencia e Tecnoloxía de Galicia) e o proxecto de renovación da rede troncal de comunicacións do centro no que participou dende o deseño da infraestructura ata a coordinación do despegue e configuración final do equipamento.
É unha das mulleres tecnolóxicas galegas recoñecidas por AGASOL (Asociación de empresas galegas de software libre).
Participa no proxecto Unha enxeñeira e científica en cada cole, impartindo o Obradoiro Falando cos superordenadores, organizado pola oficina de Igualdade de xénero da USC.
No 2016 participou no Día Internacional das rapazas nas TIC, impartindo unha videoconferencia con outras mulleres TIC.

Bibliografía:

Enlaces externos:

Palabras clave:

pixel-bit, telecomunicacións, cesga, wisibilízalas, luminísticas

Entrevista:

  1. Onde naceu?
  2. En Vigo.

  3. Cal foi o seu centro de ensino de educación secundaria?
  4. Estudiei no Colexio Martín Códax de Vigo ata os 14 anos e no Instituto Meixueiro agora convertido en IES Carlos Casares dende os 15 ata os 18 anos.

  5. Como foi a súa experiencia ao facer a carreira como Enxeñeira Superior de Telecomunicacións?
  6. Moi positiva. É certo que aprendimos a traballar arreo xa que era un momento en que a escola tiña moitos alumnos e as probas dos exames eran moi complexas. Unha vez o pasas, os esforzos no foron moi distintos na etapa profesional e a adaptación foi moito máis sinxela. Os métodos lectivos hoxe en día, fan a docencia moito máis entretida e máis aplicada. Esta orientación gústame moito máis e creo que é máis productiva para o alumnado.

  7. Que podería contarnos do proxecto pixel-Bit?
  8. O proxecto Torga.net, do que se fala na revista Pixel-Bit que publica a Universidade de Sevilla, foi un dos primeiros proxectos nos que participei no CESGA. Foi un proxecto moi interesante, acometido no ano 2004, que consistiu no despregue dunha rede de banda larga xigabit en fibra óptica entre os campus da Universidade de Vigo, os campus da Universidade de Minho e o Centro de Computaçao Gráfica de Guimarães. Adicionalmente despregáronse infraestructuras de colaboración avanzada baseadas na tecnoloxía AccessGrid, que contaban con múltiples cámaras para poder captar mellor ós participantes e proxeccións de grandes dimensións.
    A día de hoxe as liñas de comunicación troncais entre as cidades son pricipalmente en fibra óptica e está comezando o despregue de liñas a 100Gbps, pero naquel momento o proxecto Torga.net foi un gran adianto, xa que a rede que existía previamente consistía en radioenlaces despregados nos cumios dos montes máis altos da xeografía galega, tendo menos capacidade para transmitir a información e sufrindo máis cortes ante os problemas metereorolóxicos (chuvia, tormentas, etc.).

  9. En que clase de proxectos lle gustaría traballar de agora en diante?
  10. Encántanme os proxectos de novas tecnoloxías. Neste intre percíbese que vai haber un cambio importante no mundo das redes de comunicacións. O que no mundo dos servidores ocurriu coa virtualización de servidores, que nun mesmo servidor físico poden correr múltiples servidores virtuais pequenos con diferentes sistemas operativos, está comezando a pasar co equipamento de rede. A forma en que funciona o equipamento de redes a día de hoxe para facilitar que se mova o tráfico de Internet para que poidamos navegar ou consultar o correo. Posiblemente nos próximos 5 años veremos a xestión das comunicacións entre servidores e coa Internet dunha forma totalmente diferente. Teño ilusión cos proxectos novidosos dende o punto de vista tecnolóxico nos que a colaboración con outras entidades é relevante.

  11. Cal é o proxecto co que máis satisfeita se sentiu ao traballar?
  12. Fai xa anos que desenvolvo o meu traballo na área de Comunicacións do Centro de Supercomputación de Galicia. Na nosa área xestionamos a rede de comunicacións do centro e tamén xestionamos a rede de Ciencia e Tecnoloxía de Galicia (RECETGA), que interconecta os centros de investigación e educación na nosa rexión e a súa interconexíon con RedIRIS, a rede nacional. Neste entorno, encántame a diversidade, é imposible aburrirse. É certo que hai unha parte do traballo que facemos de forma habitual no departamento, pero estamos continuamente traballando en novos proxectos con tecnoloxías novas, servizos para o usuario novo e melloras para o centro. É necesario estar aprendendo de forma contínua. Se teño que escoller un proxecto concreto, eu diría que o proxecto de renovación da rede troncal de comunicacións do centro que permite a interconexión dos diferentes supercomputadores entre sí e coa Internet, porque foi un proxecto no que participei dende o principio, dende o deseño da infraestructura ata a coordinación do despregue e configuración final do equipamento. Tamén foi moi satisfactorio o despregue da rede de fibra óptica escura que fixemos en conxunto dende o CESGA coa rede de investigación nacional, RedIRIS. Esta rede, que en Galicia se chama RECETGA, permite a intereconexión dos centros de investigación e educación en Galicia, entre eles atópanse as Universidades, os centros do Instituto Español de Oceanografía, os Centros do Centro Superior de Investigacións Científicas, etc.

  13. Podería dicirnos como cambiou o ámbito das TIC dende 2004?
  14. Radicalmente :). No ano 2004 lembro que as liñas de comunicacións das universidades galegas eran a través de radioenlaces de 155 Mbps de velocidade. Podemos pensar que moitas persoas contan con esa velocidade ou máis en casa na actualidade. Sen embargo fai 14 anos era o ancho de banda que tiña cada unha das universidades galegas para os seus usuarios. Hoxe en día as universidades contan con sendas liñas de 10 Gbps cada unha, con redundancia física para os casos dun corte de fibra dunha das ligazóns e dende o ano próximo previsiblemente xa contarán con ligazóns de 100 Gbps. O equipamento tamén é moi diferente. No 2004 eran equipos de tecnoloxía ATM, moito máis complexos e a día de hoxe todo o que xestionamos son equipamentos baseados en tecnoloxías ethernet (como os que se atopan nas casas, pero con máis capacidade e protocolos de comunicacións axeitados). No ámbito dos servidores tamén variou moito, entrou a tecnoloxía cloud facilitando enormemente o mantemento dos servizos. O que antes era un servizo nun único servidor, agora son múltiples máquinas virtuais cadansúa coa súa memoria, CPU e partición de disco duro. E moito máis sinxelo dar servicios y mantelos, facer copias de seguridade e replicar os servizos. Hoxe en día xa todo está en servizos de proveedores na nube, o correo, as fotos, os arquivos cos que traballas, etc. Non só dentro do ámbito profesional, sino tamén dentro do ámbito persoal a revolución dos terminais móviles é incrible. Hoxe en día utilizamos os teléfonos non só para chamar, sino como cámara, GPS, e sistema de asistente persoal imprescindible para xestinar os nosos contactos, axenda e comunicacións de texto. As técnicas de intelixencia artificial fan cada vez cousas máis sorprendentes, falamos coas máquinas, detectamos enfermidades en imáxenes de forma automatizada, analizamos a información e patróns de comportamento, etc. E agora estamos empezando coa Internet das Cousas, saberemos cando hai un oco libre para aparcar o coche na rúa ou se deben acenderse os regos automáticos para o xardín, teremos moitos sensores nas casas para mellorar a nosa seguridade e benestar... E seguramente deixo mil cousas das que no me lembro agora mesmo:)

  15. Como compatibiliza a súa vida laboral e persoal?
  16. Para mín deben existir ambos espacios, persoal e laboral, de forma independente e adicando o tempo requerido aos dous. A carreira profesional non debe ser un impedimento para o desenvolvemento dun proxecto de vida personal. No caso da familia todos, como sociedade, debemos asegurar que non se penaliza a unhas ou outros para a adicación aos pequenos na casa e para facer un reparto xusto do traballo. Os proxectos persoais e profesionais poden e deben convivir perfectamente.

  17. Notou algún receo ou rechazo no seu ámbito laboral xa fora nos proxectos nos que traballou ou no propio traballo?
  18. Afortunadamente non. Desde o primero proxecto sentíme valorada. Se ben é certo, que na área técnica do Centro de Supercomputación de Galicia a presenza de mulleres é moi baixa e considero que beneficia a calidade do traballo canta máis diversidade haxa entre o persoal. As diferentes aportacións e visións enriquecen o resultado, sen dúbida. Paréceme unha pena ver que hai ámbitos nos que sí ocorre, que se infravalore ou discrimine por razón de xénero.

  19. Que muller no ámbito das TIC foi o seu referente?
  20. Posiblemente diría Elisabeth J Feinler . Ela foi unha das persoas que promoveu e xestionou a rede ARPANET e a que era a Defense Data Network (DDN), ambas redes precursoras da rede de Internet actual. O seu grupo elaborou os primeiros servidores de resolución de nomes, creando o esquema de nomes de dominio de alto nivel .com, .edu, .gov, .mil, .org y .net que aínda se utilizan a día de hoxe.



Eva Cernadas García

Investigadora no recoñecemento de patróns en imaxes e a visión por computador. As súas investigacións contribúen a mellorar ámbitos tan diversos como a Medicina, a Tecnoloxía dos alimentos, a xestión de recursos mariños e a Robótica.

Primeiros anos e formación:

Naceu o 28 de marzo de 1969 nunha aldea (A Capela, parroquia da Ciadella) do concello de Sobrado en A Coruña no seo dunha familia gandeira, sendo a máis pequena de 5 irmáns.
Dende os 4 aos 7 anos estudou na escola unitaria da súa aldea (Rivas, A Coruña), dos 7 aos 14 anos no colexio público de Teixeiro (antiga EXB) e o Bacharelato no Instituto Eusebio da Guarda na Coruña cursando o bacharelato científico.
Estudou Ciencias Físicas na Universidade de Santiago de Compostela, na especialidade de Electrónica entre 1992 e 1997.
Fixo a tese de doutoramento na Universidade de Santiago na análise de imaxes de radiografía de mama para a detección precoz de cancro de mama. Antes de rematar, contratárona coma profesora na Escola de Informática da Universidade de Estremadura, onde participou nun proxecto adicado á industria cárnica: o deseño dun sistema que permita construír un perfil de calidade de xamóns e lombos ibéricos na cadea de produción de calquera industria cárnica. Na actualidade segue en proceso.

Vida profesional:

Eva Cernadas é profesora de Enxeñería Informática na Universidade de Santiago de Compostela, desempeñando tarefas de investigación no CITIUS.
A súa investigación xira arredor dos ámbitos de recoñecemento de patróns en imaxes e a visión por computadoras, como segmentación e transformación de imaxes. Contribuíu en varios campos de aplicación como a Robótica, Tecnoloxía de alimentos , menciñas...
Dirixe estudos de doutoramento dentro da súa labor de investigadora sobre imaxes microscópicas e imaxes histolóxicas na Universidade de Vigo.

Proxectos, colaboracións e logros:

Inicialmente non estivo interesada nas TIC's, manifestando: "para min os ordenadores son simplemente unha ferramenta que me permite solucionar problemas", aclara ela. Eva Cernadas colaborou en varios proxectos coma:

  • Control intelixente distribuído para a interacción amigable con robots de custo reducido en ámbitos domésticos.
  • Contorna de control intelixente e distribuído para o despregamento doado e rápido de robots en ámbitos descoñecidos.
  • DETEPRE: Desenvolvemento e implementación de novas tecnoloxías e protocolos no estudo de ecoloxía reproductiva pesqueira.
  • Robots de servizo que aprenden de ti e como ti.

Participa activamente no programa "Unha enxeñeira e científica no teu cole", impartindo o obradoiro Informática visual aplicada á Bioloxía.

Bibliografía:

Enlaces externos:

Palabras clave:

mullerestic, USC, CITIUS, wisibilízalas, luminísticas

Entrevista:

  1. De onde é natural?
  2. Nacín o 28 de marzo de 1969 nunha aldea (A Capela, parroquia da Ciadella) do Concello de Sobrado en A Coruña no seo dunha familia gandeira. Son a máis pequena de 5 irmás, o que se di un despiste, xa que miña irma maior é 15 anos maior ca min e a que me sigue 9.

  3. Onde cursou a o ensino primario e secundario e en que modalidade?
  4. Desde os 4 ós 7 anos estudei na escola unitaria da miña aldea (Rivas), dos 7 ós 14 anos no colexio público de Teixeiro ( antiga EXB que é o equivalente a Primaria) e o Bacharelato no Instituto Eusebio da Guarda na Coruña (xa que nos concellos limítrofes non había aínda un instituto) e fixen o bacharelato científico.

  5. Que estudos superiores cursou e en que Universidade?
  6. Estudei Ciencias Físicas na Universidade de Santiago de Compostela, a especialidade de Electrónica entre 1992 e 1997.

  7. Que nos pode destacar da súa formación académica?
  8. Sempre disfrutei moito nas diferentes institucións educativas porque me gustaba moito aprender cousas novas. Además, como de nena estudei en colexios rurais, sempre había moito espacio para xogar.

  9. A súa investigación xira arredor de ámbitos de recoñecemento de patróns por imaxe, non si? Podería dicirnos en que consiste o traballo de segmentación por ordenadores?
  10. Intento que o ordenador sexa coma uns ollos artificiais que reproducen as tarefas que fan as persoas ou diferentes especialistas no seu traballo cotiá. Noutros casos, utilizando técnicas avanzadas de intelixencia artifical, pódese conseguir que os ordenadores extraian da imaxe información máis sofisticada que nos mesmos. Dada unha imaxe, a segmentación consiste en identificar na imaxe os obxectos de interese (que dependen da aplicación concreta), dividindo a imaxe en dúas zonas obxecto e fondo. Nos últimos anos traballo con imaxes de microscopio óptico de tecidos de peixes, ratas e persoas co propósito de identicar obxectos de interese (normalmente células de algún tipo, quistes ou rexións de graxa) e así poder medir e contar eses obxectos. Conseguir facer esta tarefa ten unhas implicacións moi importantes na sociedade, xa que permite que os especialistas sanitarios poidan diagnosticar con maior precisión ou deseñar medicamentos máis personalizados. Algúns exemplos son:

    • Analizar imaxes histolóxicas de gónadas (o ovario dos peixes) de peixes e contando e medindo certos tipos de células na imaxe estímase o número de ovos que vai liberar o mar nese ano ese peixe. Esta información, xunto con outras medidas, utilizase na xestión dos recursos mariños para non esquilmar os nosos mares. Antes da nosa aplicación informática, @s biolog@s realizaban este traballo manualmente cunha regla e contando sobre o microscopio. O noso programa non é perfecto, e aínda non pode traballar de xeito totalmente autónomo, pero reduce moito o tempo necesario para analizar cada imaxe e así supón un aforro importante en recursos.
    • Analizar imaxes microscópicas de inmunohistoquímica de biopsias de tecido bucais. Neste problema tamén temos que contar o número de células con distinto grao de tinción nunha rexión da preparación microscópica dada. A información aportada polo programa utilízase para saber con maior precisión o estadío de cancro no que se atopa un paciente. Ate o de agora analizar estas imaxes descriptivamente (describir como se distribuen as células) e cualitativamente (moitas ou poucas), pero a linguaxe é moi imprecisa e hai moita subxetividade inherente a cada especialista.
    • Analizar imaxes histolóxicas de fígado de ratas, identificando os obxectos que representan graxa na imaxe. Con el obtemos o índice de graxa na imaxe que, con outras medidas, utilízanna @s investigador@s do CIMUS na USC para o deseño de medicamentos para o tratamento da diabetes e a obesidade.
    • Analizar imaxes histolóxicas de riles e fígados de ratos con poliquistosis renal (unha enfermidade xenetica). O noso software permite recoñecer os quistes nas imaxes e, posteriormente, medilos e contalos. Con esta información traballan no hospital de Santiago (CHUS) para o deseño de medicamentos para o tratamento desta enfermidade."

  11. Como se desenvolve un día de traballo no CITIUS?
  12. As investigadoras do CITIUS, tamén somos profesoras. Polo tanto, no primeiro trimestre do curso adícome, sobre todo, a ensinar a programar os estudantes da universidade (xusto cando chegades do instituto). Despois do Nadal xa non teño que impartir docencia e dedicome a tempo completo a tarefas de investigación. Algunhas tarefas son: facer novos programas ou mellorar algúns xa existentes, deseñar novos algoritmos que resolvan certos problemas ou publicar os avances científicos en revistas ou foros de investigación internacionais.

  13. Cales considera que son os seus maiores logros profesionais? ou de que traballos está máis orgullosa?
  14. Fixen a tese de doutoramento na Universidade de Santiago na análise de imaxes de radiografía de mama para a detección precoz de cancro de mama. Antes de rematar, contratarome como profesora na Escola de Informática da Universidade de Estremadura. Ata ese momento, todas os estudos e investigacións que fixera eran, en certo modo, guiadas (tanto na formación académica como na fase de tese). A Escola de Informática en Estremadura estaba implantando o segundo ciclo da titulación, polo que era un centro novo e con moi poucas infraestructuras para a investigación. De feito, nese centro fun a primeira muller doutora na miña área de coñecemento. Polo tanto, tiven que liderar os meus novos proxectos. Coñecín á Doutora Teresa Antequera (de formación Química pero que traballaba en tecnoloxía dos alimentos na Facultade de Veterinaria) e que se dedicaba a caracterizar a calidade dos productos ibéricos (xamóns e lombos), un producto con gran valor comercial en España e a principal fonte de riqueza da comunidade de Estremadura. Todas as súas técnicas de análise (parámetros físico-químicos ou o proceso de cata de productos) implicaban a destrucción dos lombos e xamóns. A nosa idea foi utilizar a Resonancia Magnética (RMI) para obter información das pezas cárnicas sen destruilas e combinalo coa visión por computador para deducir a información que o seu equipo obtiña co método tradicional. O camiño non foi sinxelo porque tíñamos que utilizar o aparato de resonancia magnética do hospital de Badajoz. Pero, hai aproximadamente 10 anos saíu ó mercado un aparato de RMI de baixas prestacións que podería utilizarse dentro das industrias cárnicas do sector. Como na Universidade de Estremadura só estiven 3 anos, esta investigación abandoneina durante uns anos. Pero, nos últimos 3 anos volvimos a colaborar e os resultados que estamos obtendo farán realidade, a curto prazo, ese soño de recién doutora de hai 20 anos: deseñar un sistema que poida construir un perfil de calidade de xamóns e lombos ibéricos nunha cadea de producción dunha industria cárnica.

  15. Sempre se sentiu interesada no ámbito das TICS? Cal diría que foi a causa de que se decantara cara ás TIC,s?
  16. Nunca estiven excesivamente interesada polas TIC's, para min os ordenadores son simplemente unha ferramenta que me permite solucionar problemas. Mostra diso é que no meu tempo de lecer non utilizo moitos dispositivos electrónicos. O máis próximo á tecnoloxía que fixen de nena foi arranxar o enchufe da muxidora cando se estropeaba. Era bastante curiosa e gustábanme todas as Ciencias, sobre todo a Bioloxía. Non sei como cheguei ate aqui, porque eu quería estudar Veterinaria e, no último momento, matriculeime en Físicas. Algo que aprendín estes anos é que, moitas veces, hai cousas que non nos gustan porque nos parecen difíciles e non adicamos un esforzo inicial a entendelas. Se conseguimos superar esa barreira inicial do medo e nos enfrentamos a elas, conseguimos que nos gusten e sentimos orgullo de ser capaces de dominalas.

  17. Colabora nalgunha iniciativa relacionada coa divulgación das TIC na sociedade?
  18. Participo nunha iniciativa do Concello de Santiago xunto coa a oficina de Igualdade da Universidade de Santiago para divulgar a Ciencia e a Tecnoloxía nos CEIP's de Santiago. Sobre todo destinados a visibilizar as mulleres na Ciencia e na Tecnoloxía entre as nenas. Fago talleres con crianzas de 4º a 6º de Primaria para contarlles en que consiste o meu traballo de investigadora e informática no CITIUS.

  19. Podería citar unha muller que considere coma referente TIC para vostede?
  20. Desgraciadamente, ate fai non moitos anos pensei que a informática a inventaran os homes. Hoxe en día xa me informei un pouco e son consciente de que hai moitas mulleres que fixeron contribucións importantes na informática. A muller que sempre consultaba en libros e artigos nos comezos da miña investigación foi Maria Petrou.

Ana Cidre Perry

Coorganizadora do Google Developer Group (GDG) de Vigo, nomeada unha das cinco Women Techmaker Lead de España.

Primeiros anos e formación:

Naceu nunha familia de emigrantes galegos en Londres, onde viviu ata os 14 anos, momento no que se mudou a Lalín.
Comezou a interesarse pola tecnoloxía dende moi nova, mesmo aos doce anos montou o seu primeiro ordenador.
Ao volver a Galicia perdeu o interese pola tecnoloxía e decantouse pola Arte, estudando Belas Artes en Pontevedra, na Universidade de Vigo. No 2012 mudouse a Bruxelas onde cursou o último ano de Erasmus e un Máster de Xestión de Negocios e Economía.

Vida profesional:

Empezou a traballar nunha startup facendo deseños web, para continuar creando código, manifestando que ante o feito de escribir código e aparecer o resultado: “Me sentí como una maga”.
Profesionalmente formouse nas linguaxes JavaScript e Angular para desenvolver proxectos, para continuar traballando como Developer Advocate en Ultimate Angular, desde España para Reino Unido.
Actualmente traballa como Developer Advocate para a empresa londinense Ultimate Courses.

Proxectos, colaboracións e logros:

Creou GalsTech, co obxectivo de dar unha maior visibilidade á muller en Tecnoloxía, dando charlas, ofrecendo formación e asesoramento a rapazas e mulleres interesadas nas TIC.
É membro da comunidade Women TechMakers (WTM) de Google, na que se fomenta a diversidade de xénero no mundo tecnolóxico.
É unha das cinco mulleres de España nomeada por Google como Women Techmaker Lead, é dicir, unha das mulleres que tratan de mellorar o mundo tecnolóxico para as mulleres.
O seu novo proxecto é mentorizar a rapazas que esté empezando no sector tecnolóxico para axudalas a atopar un bo traballo, a resolver problemas e acadar diversidade.

Bibliografía:

Enlaces externos:

Palabras clave:

womentechmaker, galstech, programadora, wisibilízalas, luminísticas

Entrevista:

  1. O seu interese polas TIC provén da túa familia?
  2. La verdad es que no, mi padre es cocinero y mi madre ama de casa. Soy la única en mi familia dedicada a la tecnología. Pero mis padres siempre me animaron en hacer lo que quisiera, lo que me gustase.

  3. Por que volveu a Galicia despois de estudar en Bruselas?
  4. En Bruselas conocí a mi pareja, y allí tuvimos a nuestra hija. Debido a que ninguno teniamos familiares en Bélgica, decidimos que era mejor mudarse para estar con la familia. Como los dos podíamos trabajar desde casa optamos por Galicia porque mis padres viven aquí, hay “buen” clima y una buena calidad de vida.

  5. Onde estudou a súa formación básica?
  6. Estudié hasta (lo que equivale 3º ESO aquí) en Londres. Luego, con mis padres nos mudamos a Lalín donde acabé mis estudios de ESO y Bachillerato. Luego opté por estudiar Bellas Artes en Pontevedra, ya que me encantaba el arte y el diseño. Siempre me ha gustado la tecnología, sobre todo en Londres donde teníamos muchos talleres de electrónica e informática, pero a la vez me encantaba el arte.

  7. Como acabou traballando no ámbito das TIC ao estudar artes?
  8. Mi trayectoria desde luego es un poco extraña. Tengo un Grado en Bellas Artes y un Máster en Economía y Dirección de negocios internacionales. Mientras hacía el Máster empecé a trabajar a tiempo parcial para una pequeña empresa que desarrollaba una aplicación móvil. Al empezar, ayudaba con el diseño y la administración de la empresa. Pero me fascinaba lo que hacían los programadores. Después me metí más en la parte del diseño de la aplicación misma, pero me sentía muy limitada al no poder crearlo yo con código, ni sabía muy bien mis límites. Entonces decidí empezar a aprender a programar y todos en la empresa me animaron y ayudaron. Me di cuenta de que programar es a lo que me quería dedicar y es lo que todavía hago.

  9. Nos centros onde estudou, animaban as mulleres a estudar TICS?
  10. En Londres, los colegios públicos de ESO suelen ser sólo para chicas o sólo para chicos. En nuestro instituto había muchas clases de tecnología (tanto carpintería, audiovisual, robotica y electrónica) y también había clases de informática. Entonces diría que allí si que nos animaban.

  11. En que consiste ser unha Woman Techmaker Lead?
  12. Ser una Woman Techmaker Lead significa ser un modelo a seguir para otras mujeres. No tenemos ningún “deber”, simplemente hacer lo que creemos que es necesario. Yo intento ayudar a mujeres que quieren entrar en el mundo de tech y también apoyar a las que están en el mundo tech, por si quieren empezar a dar charlas. Hacemos eventos de WTM, este año hacemos tres eventos en Vigo en Marzo. También todas las WTM Leads de Europa nos reunimos una vez al año para ver como podemos mejorar el sector.

  13. Como se sentiu cando Google a nomeou unhas das Woman Techmaker Lead?
  14. Si realmente quieres ser una Women Techmaker Lead lo puedes hacer. Tienes que organizar eventos y ser una persona activa en la comunidad, tienes que formar parte de un GDG. Claro que cuesta tiempo y energía, pero no es algo de otro mundo.

  15. Como é o seu día a día no traballo?
  16. Yo trabajo 20 horas semanales, ya que prefiero pasar las tardes con mi hija. Trabajo desde casa, entonces mi día consiste en empezar sobre las 09:45, llego a mi oficina en mi casa (después de haber dejado a la peque en el cole) y miro la lista de cosas que tengo que hacer y elijo lo que más me apetezca ese día. Mis horas son totalmente flexibles y trabajo en remoto para una empresa de Reino Unido, Ultimate Courses. Soy una “Developer Advocate”, mi trabajo consiste en hablar con desarrolladores y con la comunidad para ver lo que hace falta para mejorar su producto y ayudar como puedas. Muchas veces es cosa de networking, otras de código (construir herramientas para la comunidad) y otras ya no caen en ninguna categoría, como por ejemplo preparar una charla. Es un trabajo que me gusta mucho

  17. Vivíu algunha situación no ámbito profesional na que foi discriminada por ser muller?
  18. Una vez si. Yo suelo dar charlas en conferencias por el mundo, lo estoy limitando a una conferencia al mes, que sino nunca estoy en casa. Y en una ocasión un chico me preguntó si era la novia de un ponente. Lo más gracioso es que le contesté que no y justo después era mi charla, y le ví después de mi charla y ya no me decía nada. Esto pasa muchas veces a muchas mujeres. Siendo una de las organizadoras de GalsTech, escucho muchas cosas que pasan en el trabajo de las otras chicas.¡Hay mucho que mejorar!

  19. Vostede ten algún referente dentro das mulleres TIC?
  20. Tengo muchas referentes, muchísimas. Pero me voy a limitar a dos. La primera es Tracy Lee, es la fundadora de thisDot, una consultoría de Angular y React. Y el 80% de los empleados de su empresa (que es todo en remoto) son de grupos minoritarios. La segunda que admiro es muy amiga mia, se llama Sherry List, vive en Dinamarca. Si no fuera por ella yo nunca hubiera empezado a dar charlas. Es una persona que se dedica muchísimo a la comunidad y a ayudar.

Información

Luminísticas

LuminísTICas é unha páxina web creada por alumnado do IES de Brión para participar en Wisibilízalas, un concurso que pretende visibilizar o traballo das mulleres e loitar contra os estereotipos no mundo tecnolóxico.
Para lograr ese obxectivo, o Departamento ETIC da Universitat Pompeu Fabra lanza a terceira edición de Wisibilízalas, concurso dirixido a colexios e institutos de España e Latinoamérica.
A nosa partipación consiste nunha páxina web onde publicamos os perfís, entrevistas e referencias de mulleres galegas ou formadas en Galicia. O seu traballo está directamente relacionado co sector TIC e participan activamente en proxectos de divulgación de mulleres nas TIC.

Wisibilízalas en Twitter

Wisibilízalas en Facebook

Proceso

  • Presentación de proxecto
  • Busca de información
  • Selección de perfís
  • Reparto de tarefas
  • Elaboración de documentación:
    • Textos
    • Entrevistas personalizadas
  • Creación de gráficos
  • Desenvolvemento web:
    • html5
    • Canvas
    • JavaScript
  • Revisión da información
  • Difusión
  • Avaliación

Créditos

Alumnado do IES de Brión nas materias de:

  • TIC I de 1º de Bacharelato Científico Tecnolóxico.
  • Educación Plástica, Visual e Audiovisual de 4º de ESO.
Brión, 2019